Święty Juda Tadeusz był apostołem Jezusa Chrystusa nazywanym w Ewangelii "bratem Pańskim". Po zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię w Palestynie, w Syrii, w Egipcie i Mezopotamii. Jego rodzice to siostra Matki Jezusa Maryi, która stała z nią pod krzyżem na Golgocie, ojciec natomiast idąc z innym uczniem Pana do Emaus w niedzielne przedpołudnie po wydarzeniach w Jerozolimie, spotkał Zmartwychwstałego Jezusa. Juda Tadeusz poniósł śmierć męczeńską. Przedstawiany jest na wizerunkach z atrybutami swej śmierci, pałką lub włócznią oraz z zawieszonym na szyi medalionem przedstawiającym oblicze Jezusa. Wspomnienie św. Judy Tadeusza przypada 28 października. Jest patronem od spraw trudnych i beznadziejnych.
